เอา “รู้” ตัวเดียว   มันจะอยู่ในระดับนี้  หรือมันจะเจริญขึ้น       มันจะเสื่อมลง อย่าไปสนใจมัน  เอาสติตัวเดียว

          หลวงปู่มหาบัวเทศน์ไว้ครั้งสุดท้ายนี่ชัดเจน

          “เมื่อก่อนเราไปดีใจ เสียใจ อยู่กับความเสื่อม ความเจริญของสมาธิ  มันก็ได้แค่นั้น  มาทีหลังนี่ เราไม่เอาอะไร เอาสติผู้รู้ตัวเดียว  มันจะเสื่อม มันจะเจริญ มันก็เป็นแค่อารมณ์จิตเท่านั้น  แล้วมันก็เป็นไปได้ดี” ท่านว่า

           อย่างพระองค์ที่โยมพามา แกไปภาวนาแล้วไปรู้โน่น เห็นนี่ รู้โน่น เห็นนี่ อะไรทำนองนี้  ในเมื่อมันเกิดความรู้ความเห็นขึ้นมาแล้ว ไปหลงความรู้ความเห็นของตัวเอง มันก็เลยเพี้ยนไปใหญ่