...ไปข่มจิตแรงเกินไป   เราไม่ได้ตั้งใจหรอก  มันเป็นเอง  พอมีอาการอย่างนั้น เราก็เฉยๆ อยู่ กำหนดรู้เฉยอยู่   มันจะผ่านไปเอง

          เวลาจิตทำท่าจะสงบ มันต้องมีอาการอย่างใดอย่างหนึ่งเกิดขึ้น   แต่เมื่อมันเกิดขึ้น เรากำหนดจิตรู้เฉยอยู่   ถ้าบริกรรมภาวนาจะหยุด  เพียงแต่กำหนดสติรู้จิตเฉยอยู่เท่านั้น   ถ้าจิตมันเฉยอยู่  ก็ปล่อยให้มันเฉยไป  ถ้ามันคิด เรารู้  เฉย-รู้  คิด-รู้  เฉย-รู้  คิด-รู้    สลับกันไปอย่างนั้น  ถ้าในช่วงนั้นเราไปบังคับจิต ไปข่มจิต   มันเกิดอาการจุกแน่นขึ้นมาทันที   หรือไม่ก็รู้สึกอึดอัด