นี่มันแปลกอยู่ หลวงพ่อก็ยังข้องใจ  เอ๊!  เราจะบาปหรือเปล่า

          ไปเทศน์ในป่าเมืองลพบุรี  ในภูเขาโน่น  ขากลับไปแวะไหว้พระพุทธบาท พอไหว้พระพุทธบาทเสร็จแล้วก็ไปเดินดูสวนดอกไม้     อะไรที่เขาทำเอาไว้ มีพระองค์หนึ่งโผล่ออกมา

          “ท่านจะดูอะไร ทำไมไม่ขออนุญาตผม  บวชมาจนหัวหงอกแล้ว ไม่รู้หรือวินัย”

          อ้าว! เราอุตส่าห์ถ่อมตัวลงมาดูสวนให้ ยังมาว่าเราอีก  พอเสร็จแล้วกลัวมันจะเกิดเรื่อง เพราะว่าหมอท่าทางนักเลง    

          เราก็ยกมือไหว้ “ขอโทษทีเถอะครับ ผมผิดไปแล้ว” แล้วก็เดินหนีไป
 
 

          พอนั่งรถจะกลับเข้ากรุงเทพฯ ตอนนั้นพักอยู่ในกรุงเทพฯ จิตใต้สำนึกมันพรวดขึ้นมา “พระวัดนี้ เดี๋ยวมันก็ได้ฆ่ากันตาย”

          จึงมาได้คติว่า นักภาวนานี่ให้ระวังจิตใต้สำนัก  แต่มันพรวดขึ้นมาแล้ว มันรั้งไม่อยู่