ทีนี้พอหาทรัพย์สมบัติมาได้ หาคุณธรรมมาได้ อารักขสัมปทา ต้องหัดตระหนี่มากๆ ท่านทั้งหลายไปที่ไหนพระสอนให้ท่านบำเพ็ญทาน  ให้เสียสละ  อย่าตระหนี่  มาที่นี่ หลวงตาองค์นี้สอนให้พวกท่านตระหนี่ให้มากๆ  คนไม่ตระหนี่ไม่มีโอกาสได้เป็นเศรษฐี  เมื่อเรายังช่วยตัวเองไม่ได้ เราต้องตระหนี่  เมื่อเราเก็บหอมรอมริบจนเต็มพุงแล้ว   มันก็เหมือนน้ำเต็มตุ่ม  น้ำเต็มตุ่ม เราเทลงไปเท่าไรมันล้นออกๆ  ทรัพย์สมบัติที่เรามีอยู่ก็เหมือนกัน

          สมัยก่อนหลวงพ่อเป็นเณรน้อย พอโยมถวายปัจจัยมา ๔ บาท ๕ บาท คลำแล้วคลำอีกอยู่นั่นแหละ เพราะมันยังยากยังจน  ตอนนี้ ใครให้มาเป็นหมื่นเป็นแสนเป็นล้าน มันล้นหนีไปหมด  ล้นเข้าไปโรงพยาบาลนี่ก็ไม่รู้กี่ล้านแล้ว  นี่เพราะความตระหนี่  ตระหนี่เก็บหอมรอมริบเอาไว้

          ทีนี้มันเต็มแล้ว เราจะทำอะไรมันก็ทำได้  อย่างใครขายที่ดินได้ อย่าไปว่านะ “สาธุ! สาธุ! ขอให้ขายที่ดินได้ แล้วจะมาทำบุญกับหลวงพ่อ”  อย่าไปว่า  “สาธุ! สาธุ! ขอให้ขายที่ดินได้ ขายได้แล้ว ข้าพเจ้าจะเลี้ยงครอบครัว เลี้ยงลูกเลี้ยงเมีย เลี้ยงพ่อแม่ให้มีความสุข”  นี่คือความจริงที่ทุกคนปฏิเสธไม่ได้   เรื่องการทำบุญเอาไว้คุยกันทีหลัง

          นี่แหละคือสาระที่เป็นคำสอนของหลวงพ่อก็ได้   หลวงพ่อสอนกันแบบนี้แหละ