เราขึ้นต้นด้วย อรหัง ... สวากขาโต ... สุปฏิปันโน

          นะโม ๓ จบ

          แล้วก็มาสวดบท อิติปิโส ... สวากขาโต ... สุปฏิปันโน

          แล้วก็แผ่เมตตา

          แล้วก็มาอธิษฐานจิต ขอบารมีสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า       จงคุ้มครองข้าพเจ้าให้มีความสุขกายสุขใจ โชคดีตลอดไป

          แล้วก็มาสำรวมจิต สวดเฉพาะบทอิติปิโสบทเดียว  สวดไปจนกระทั่งจิตสงบเป็นสมาธิ  สวดไปๆๆๆ  ถ้าจิตจะสงบ   จิตจะหยุดสวด   จะนิ่งอยู่เฉยๆ  ถ้ามันนิ่งก็ให้นิ่งอยู่นั่น ไม่ต้องสวดต่อ  ถ้าจิตสวดเอง ปล่อยให้สวด  ถ้ามันหยุด ปล่อยให้มันหยุด

          คนทั้งหลายไปเข้าใจว่า สวดมนต์ก็อันหนึ่ง สมาธิก็อันหนึ่ง เลยเวลาสวดมนต์นี่ สวดเอาๆๆ  สวดให้มันจบ  จะรีบไปนั่งสมาธิ เข้าใจผิด!

          นั่งต่อก็สวดอิติปิโสต่อๆๆๆ ไปเลย  ไม่ต้องนับมัน ได้มากเท่าไรยิ่งดี

          ยอดของการสวดมนต์ มีแต่อิติปิโส