ในชีวิตเคยโดนผีหลอก ถ้าใครถามหลวงพ่อว่าผีมีไหม คุณ ไม่เคยเห็นผี นึกว่าผีไม่มีน่ะ มันมี..  แล้วไม่ใช่เรื่องคิดไปเอง   ถ้าหากนั่งสมาธิจิตสงบมันมีอาการเหมือนกับนอนหลับเคลิ้มๆ ไปแล้วมันฝัน อย่างนั้นเราเชื่อไม่ได้  อันนี้ไปนั่งอยู่เฉยๆ เวลา  มันมานี่ ป่าดังสนั่นหวั่นไหวเหมือนกับวัวควายวิ่งมาเป็นจำนวนร้อยตัวเชียว พอมาถึงระยะใกล้มันก็เงียบไป 

          ในขณะที่เรานั่งอยู่เฉยๆ  มันก็มาทำอะไรค๊อกแค๊กๆ อยู่อย่างนั้น  หลวงพ่อนั่งอยู่กลางป่าหญ้าคา พอกระดุกกระดิก มันก็วิ่งไปอีก เสียงดังสนั่นหวั่นไหว  ตอนนี้มันวิ่งขึ้นโน่น บนยอดยาง เป็นตัวเหมือนนก แต่ว่ามันตัวใหญ่ แล้วมันไปแตะอยู่บนยอดไม้ สัตว์ที่ตัวโตขนาดนี้ ถึงแม้นกอีแร้ง มันก็ต้องจับอยู่ที่กิ่ง  อันนี้    มันไปแตะอยู่ปลายใบไม้ยอดๆ  แล้วมันก็กระโดดลงมา มาต้นไม้ต่ำๆ แล้วมันก็วิ่งขึ้นไป ขึ้นลงๆ อยู่อย่างนั้น   

          ตอนแรกๆ ก็รู้สึกว่ากลัว ขนหัวลุกขนหัวพองไปเหมือนกัน พอนึกไปนึกมา เอ้อ! เขาเห็นว่าเรามาอยู่คนเดียว เขาก็มาอยู่เป็น เพื่อน  เราก็เพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกัน  จะไปกลัวเขา ทำไม เขาก็ต้องการเพื่อน เราก็ต้องการเพื่อน เขามาเป็นเพื่อนเราก็ดีแล้ว ไปกลัวกันทำไม  แล้วมันก็หายกลัว ก็เลยนั่งดูอยู่ตั้งเป็นชั่วโมง จนกระทั่งเด็กน้อยมันเอาเรือมารับ 

           ตอนแรกนั่งเรือไป แล้วก็ขึ้นไปอยู่บนป่า  เด็กมันก็ไปธุระที่โรงสี ตั้ง ๔ ทุ่มจึงกลับมา  มันหลอกหลวงพ่อตั้งแต่ ๒ ทุ่ม จน กระทั่งถึง ๔ ทุ่ม  ตอนแรกกลัว พอดูไปดูมาแล้วมันสนุก 

            มานึกถึงเครื่องถ่ายภาพถ่ายอะไรอย่างทุกวันนี้ ถ้าสมมติ  ว่าในขณะนั้นเรามีเครื่องถ่ายเอาไว้ โอ๊ย! สนุกใหญ่เลย  ถ้าใครว่า  ผีไม่มีละก็ ลากมาฉายให้ดูเลย 

          อยู่ที่วัดนี้ก็มี  บางทีอยู่ๆ มันเดินผ่านหน้าไปเวลากลางคืน หลวงพ่อชอบไปนั่งอยู่ตามโคนต้นไม้ มันเดินพั๊บๆๆๆ ไป  เวลามัน ไปบังหลอดไฟนีออนที่มันขวางอยู่ มันเดินไปมันก็ไปบังหลอดไฟนีออน เราจะมองเห็นหลอดไฟด้วย เห็นตัวคนด้วย เป็นรูปร่างคน แต่ว่าโปร่งมองทะลุ  จึงได้ข้อสังเกตว่า อ้อ! ร่างผีน่ะมันเป็นร่างโปร่ง  ถ้าเป็นร่างคนธรรมดานี่มันจะทึบ ไปบังหลอดไฟแล้วมันจะทึบ มองไม่เห็นหลอดไฟ