ดินฟ้าอากาศและผู้วิเศษทั้งหลายจะดลบันดาลอะไรให้เราสำเร็จได้ ก็เป็นครั้งเป็นคราว  

          ถ้าหากเรามานั่งอยู่เฉยๆ โดยไม่ได้ทำอะไร ยกมือไหว้ขอพรจากพระพรหม พระพรหมท่านก็ไม่ให้  ที่เราจะได้พรจากพระพรหม เราต้องบำเพ็ญจิตของเราให้ถึงระดับความเป็นพระพรหม คือทำจิตให้สงบ สว่าง รู้ ตื่น เบิกบาน  นั่นพระพรหมจะประทานพรให้   

          ถ้าเราจะมานั่งไหว้วอนอยู่เฉยๆ นี่ ไม่ทำอะไรนี่  พระพรหมไม่มีพรจะให้ พระพุทธเจ้าก็ไม่มีพรจะให้เรา  แต่ถ้าเราปฏิบัติดี  ปฏิบัติชอบ ท่านผู้วิเศษทั้งหลายนั่นประทานพรให้เราทันที   

          แต่ว่าพรที่เราได้รับ มันไม่ใช่ของท่านเหล่านั้นประทานให้เรา  แต่มันเป็นผู้วิเศษหรือพระพรหมที่บังเกิดในจิตของเรา ต่างหากที่จะประทานความสุขความทุกข์ให้แก่เรา  ที่ว่าพระพรหม ประทานอย่างนั้น ประทานอย่างนี้ มันเป็นความเข้าใจของลัทธิศาสนาพราหมณ์  

          ศาสนาพุทธ อัตตา หิ อัตโน นาโถ ตนเป็นที่พึ่งของตน 

          ใครอยากดี บำเพ็ญความดี  

          ใครอยากชั่ว ทำความชั่ว  

          เราจะได้รับผลของการกระทำอย่างตรงไปตรงมา