นักภาวนาให้ระวังจิตใต้สำนึก ถ้าจิตใต้สำนึกมันพรวดขึ้นมาแล้ว มันมีฤทธิ์ มีอิทธิพล มีอำนาจ  วาจาก็ศักดิ์สิทธิ์ 

         โยมวัดแสนสำราญ มาจำศีล  พอตื่นเช้ามาบอกว่า พวกมาจำศีลภาวนา กลับไปบ้านอย่าเผลอไปด่าลูกด่าเต้าให้มันตายห่าตายโหงเด้อ   เดี๋ยวมันเป็นจริงนะ  มัคนายิกาพอไปถึงบ้านปั๊บ หลานชาย มาบอกว่า

        "ยาย...ผมจะไปเล่นน้ำที่ชลประทาน"

         "อย่าไป" 
 
         "ผมชวนหมู่แล้ว ผมจะไป" ว่าแล้วมันก็วิ่งไปต่อหน้า
 
          "เออ... ให้มึงไปตกน้ำตายซะเด้อ!" 
 
            พอไปกระโดดลงน้ำ ก็จมน้ำตายจริงๆ

 
            พระน้อยมาลาสิกขา
 
           "น้อย...อย่าสึก"
 
           "ผมตั้งใจแล้วว่าผมจะสึก"
 
           "สึกไปทำไมน้อ  สึกมาแล้วก็อยู่ได้ไม่กี่วัน"
 
           "ทำไมล่ะ"
 
           "ตายโหง!"
 
          ก็เรารู้อยู่แล้ว    ศัตรูเก่ามันแอบมามองอยู่เรื่อย มาแล้วมันก็บอกว่า เออ... อยู่เป็นพระอย่างนี้ดีแล้ว สบาย ปลอดภัย    มึงสึกไปเมื่อไร   มึงตายเมื่อนั้น
 
             พอเราได้ยินแล้ว ก็เป็นห่วง
 
            "อย่าสึกเด้อ อยู่ไปเถอะ"

           "มันถึงกำหนดที่ผมตั้งใจไว้แล้ว ผมจะต้องสึก  สึกไปแล้วเป็นอะไรไหม" มันถามอย่างกวนๆ 

             เราก็ตอบว่า  "สึกไปแล้วก็ตายโหง"
 
              ยังไม่ถึง ๒-๓  เดือนมั้ง 
 
           (พระที่นั่งสนทนาอยู่กับหลวงพ่อให้ข้อมูลต่อว่า สึกได้เดือนเดียว ไปตกรถคอหักตาย) 
 
             ก็มันสร้างกรรมไว้พอแรงแล้ว